پانیذ

بزرگی می گفت تصمیم به بچه دار شدن همانند این است که بخواهی قلبت بیرون از بدنت حرکت کند ...  قلب من بیست و دو ماه است که خارج از سینه من است ...  بیست و دو ماهگی ات مبارک ...  ...

یک روز با مامان و بابا رفتم کاخ سعدآباد بعد هم با مامان و بابا و خانواده عمو جون رفتیم سمت شمال _ در مسیر فیروزکوه  در مسیر شمال روی چمن ها دراز کشیدم ... راه رفتم و بازی کردم  سه روز آخر تعطیلات هم با بابا و مامان رفتیم یزد ... خیلی خوش گذشت ... این بود انشای من .... ...

دخترم !  لبخند تو تمام تعادل زندگی ام را از شوق به هم می ریزد !!!  اما تو بخند ....  من همه زندگی را دوباره خواهم ساخت ...  ...

بازکن پنچره را دخترکم  تا بدین کلبه رسد نغمه مرغان خوش آهنگ  تا نسیمی به سر و روی تو ریزد گل صدرنگ  باز کن پنجره را دخنرکم باغ بیدار شد از خواب دی و بهمن و اسفند  ...

سلام ... حال همه ما خوب است ...  زندگی آرام و پرشور در جریان است ... ماه پیش خانه مان را عوض کردیم ... دخترک برای همیشه با شیر مادر خداحافظی کرد ، کمی سخت بود برای من، گویی بند ناف دومش را از تنم  جدا کرده اند ولی نرم نرم همه چیز عادی شد ... تمرین می کنیم که کارهایمان را در مرحله الزام انجام دهبم .... تمرین می کنیم که در هر لحظه سپاسگزار باشیم .... خدای من از تو ممنونم به خاطر سالی که گذشت ، برای سالی که می آید ، برای زنده بودن ، برای نفس کشیدن .... دوستت دارم بی نهایت ......

غرق در پختن کتلت ها، دخترک را کنارم نشانده ام تا اگر هوسی کرد بلافاصله کتلتی به او بدهم، رفتم تا سال های قبل ، تا کتلت های یک دست و یک شکل و یک اندازه مادرم ، همه چیز عوض شده است آن زمان ها کتلت ها را قایم می کردند تا از دست بچه ها در امان باشد اما امروز از بچه هایمان خواهش می کنیم منت بر سرمان بنهند و کتلتی نوش جان کنند. واقعا همه چیز عوض شده اما مطمئنم هنوز چیزهایی تغییر نکرده ، این که هر فرزندی دلش برای خانواده اش و برای مادرش تنگ می شود ، این که هر مادری باید تمام تلاشش را بکند که خانواده را حفظ کند ، خانواده ای که شاید این روزها برای من تبدیل به سرزمینی بی آب و علف شده ، خانواده ای که این روزها برای من فقط خلاصه شده در همسر و فرزندم ، گ...

این دوست داشتن است این همان حس قشنگی ست که دلم میخواهد او درون دل من جای باز کرده است   کودکی بازی گوش نازنینی با هوش چشمهای مشکی پوستی مهتابی گیسوانی چو شب بی مهتاب که نسیم خوش او دلها برده ز کف اری اری اری دوستش میدارم قهقهه های قشنگش که همه مستانه حاکی از سر درون خوش اوست دوستش میدارم من که خود میدانم او یقین سهم من است از بهشت خاکی ...

اینگونه با دوستانش بازی می کند .... اینگونه مورد محبت دوستانش واقع می شود .... اینگونه با مامان قهر می کند ....  اینگونه ادای پدر را تقلید می کند .... اینگونه شکل ماهی و انواع حیوانات دیگر را تقلید می کند ....  دوستت داریم با همه وجود    ...

ناگزیر از سفرم بی سر وسامان چون باد به گرفتار رهایی نتوان گفت آزاد كوچ تا چند؟ مگر میشود از خوش گریخت؟ بال تنها غم غربت به پرستو ها داد دو سفر در فاصله کمتر از سه هفته ...  در نمک آبرود همراه با همسفرهای دوست داشتنی و مهربانمان  در کلاردشت  در مشهد خانه خاله سپیده که کلی هم به همه ما خوش گذشت  ...